kwarttriatlon Lacs de l’Eau d'Heure

door Henk

3 AP3T-leden: Daphne, Veronique en Dave trokken naar de prachtige meren te Wallonë om er deel te nemen aan deze mooie wedstrijd. Daphne schreef er een uitgebreid verslag van ... veel woorden moeten daar niet aan toegevoegd worden. Goed gedaan alle drie !
__________

1/4 Triathlon des Lacs de l’Eau d'Heure - 3 juni 2017

Vroeg wakker en vol adrenaline (of eerder nerveus Glimlach?) spring ik zaterdagochtend uit mijn bed... Vandaag..... mijn 1e 1/4 dit jaar... En wat voor één. Lacs de l’eau d’heure... Een hele mooie wedstrijd (van horen zeggen en achteraf ook echt zo gebleken!!). Maar pittig.... een kuitenbijter.... op alle vlak!

Ontbijten, alles klaarmaken , nog eens kijken naar buienradar.. NO WAY.. Froidchapelle.. een regenwolkje voor de hele dag en om 16h een donderwolk!!

Niet nadenken, we zien wel.. ze zitten er zo dikwijls naast!

Dan naar Vero om om 10.15h samen te vertrekken naar ons avontuur....Veronique neemt afscheid van haar gezinnetje en hup, weg zijn we. 

Zelf had ik amper het parcours kunnen bekijken... Blijkbaar had ik de briefing van de organisatie gemist.. (Ik heb hem vandaag (zondag) in mijn SPAM gevonden..) Gelukkig wist Veronique perfect wat ons te wachten stond!

Het water zou koud zijn.. Dat had ik al wel 1000 x gehoord.. 2 badmutsen zijn geen overbodige luxe.. (Help!! Ik doe er zelfs in de Vaart 2 of 3 aan...). 

Dat het koud was, zou ook in Froidchapelle nog duidelijker worden.. Gelukkig had ik mijn potje magische crème mee (de gouden tip van Wouter van vorig jaar).

Vero had alles mooi opgeschreven. Van elke col wist ze perfect hoeveel het stijgingspercentage was, op hoeveel km hij eraan zou komen... Ik wist dat het een pittig parcours was maar 4 cols in elke ronde.. 3 rondes en bijna 700hm... Ik begon te tellen...  Oh boy.. Waar ben ik weer aan begonnen. Zal ik wel binnen tijd aankomen? Slechts 2.30h tijdslimiet voor zwemmen en fietsen.. De draaimolen in mijn hoofd was weer op hol geslagen...

Ik keek naar de temperatuur van de thermometer in de de auto. Naarmate we Froidchapelle naderden, werd het precies kouder en kouder.. van 21 graden naar 19.5. Van mij mag het nog minstens 4 graden warmer zijn!! Vero glimlachte...

Ik was zo bang voor dat water.. Denkend aan Kortrijk vorig jaar.. Doornik dit jaar... Ik wil niet weer met verkrampte benen op die fiets kruipen en niet meer opgewarmd geraken...Fietsen met benen die niet ronddraaien..

Maar goed, ik ben ingeschreven en doe dus mee! Opgeven bestaat niet! NOOIT!

Parkeren was even zoeken. De ene medewerker zei dat we door mochten, van de andere moesten we terugkeren.. De Walen wisten precies zelf niet goed hoe het allemaal ineen zat, ook later zou dat blijken eens we onze fietsen naar de wisselzone brachten... en bij het zoeken naar de zwemstart.

We waren ingeschreven en keerden terug naar auto om iets te eten (en nog een beetje heating lotion extra te smeren van mijn potteke)... Onderweg kwamen we Dave tegen met Fien en kleine Pippa, onze supporters!!!

Eens we naar de wisselzone vertrokken, bleek dat het ‘tchoupke’ uit de linker beugel van mijn stuur was verdwenen.. Niet mogelijk! Ik was er zeker van dat het er deze ochtend nog in zat! Het moet onderweg verloren zijn gegaan.....op het dak van de auto.... Gelukkig mocht ik een ‘tchoupke’ lenen van een vriendelijke man ‘Julien’ die Specialized fietsen verkocht.. Ik moest het na de wedstrijd wel terug brengen maar.. Ik was gered! Anders mocht ik niet starten.

Stel je voor!! Weeral stress.. om gek te worden.

In de wisselzone bleek dat we alle 3 heel ver stonden en dus een heel eind moesten lopen met onze fiets aan de hand.. Geen pretje... even gedacht om zoals de ‘echte’ te doen en schoenen vast te maken aan onze pedalen maar... toch maar beslist om te lopen met schoenen.. liever 30 seconden trager zo dan vallen door iets te doen wat we nooit oefenden...

Ondertussen was de sprint gestart.. De speaker bleef maar herhalen hoe koud het water wel was.. “Bravo aan de zwemmers die 500m in het ijskoude water zwommen... Want aan deze kant van het meer is het altijd kouder dan aan de andere kant!” Ik zei nog aan Veronique... ‘Waarom zwemmen we dan niet aan de andere kant?’ en ook... Wij moeten wel 1500m (later bleek dat het zelfs meer dan 1600m was)...

Yes, tijd om te vertrekken naar de zwemstart... De weg ernaar toe bleef maar duren.. ‘Zimme nog wel juste??’. We hadden nog nergens een bordje gezien ‘zwemstart’.. Seingevers waren ook nergens te bespeuren.. We wandelden verder en speculeerden over de wedstrijd, de tijden etc... Dave herinnerde ons eraan dat het vooral leuk moest worden en dat we niet mochten vergeten om rond te kijken Glimlach. Hij deed mee voor sfeer en gezelligheid Knipogende emoticon. En ja.. wie zou een verslag schrijven voor Henkie? “De laatsten schrijft het verslag, klonk het... “ dus ja, ik werd gekatapulteerd tot reporter van dienst, dat wist ik nu al!

Uiteindelijk stopten we op het punt waarvan we dachten dat het wel de zwemstart zou zijn... En ja hoor.. na 10 minuten, was er beweging..

Ik was weer onder de indruk.. Al die sterke mensen.. Ze zien er zo ‘echt’ uit...Wat doe ik hier toch tussen... Wie ben ik?

Na de briefing mochten we al even met onze dikke teen in het water.. No way dacht ik, hoe minder lang ik in dat koude water moet, hoe beter..  Ik vond Vero niet meer tussen alle roze badmutsen maar ik wist wel dat ze het goed zou doen.

En dan was het zo ver... nog 3 seconden... There’s no way back. We waren vertrokken. Man man man.. ‘t is echt wel koud!!! 

Moeten we hier 1500m in volhouden?

Eerst zoeken en spartelen maar het duurde niet zo lang of ik had mijn baantje gevonden. Ik probeerde de dame links van mij te volgen. We hadden ongeveer hetzelfde tempo en zo hoefde ik niet de hele tijd op te kijken om te zien of ik nog in de juiste richting zwom. Ongelooflijk maar waar maar plots was die dame achter gebleven.. ze was stilgevallen.. Ik ging dus op zoek naar andere ‘voeten’.. De dame voor me was niet iets te snel dus ik moest toch alleen verder en na elke 10 slagen probeerde ik op te kijken om koers te houden. Plots was er veel beweging in het water. Wellicht een boot die golven maakte.. brr.. koudere onderstroom.. Manneke lief.. ben er nog lang niet.. het einde, de rode boog is nog verre van in zicht... Bubble bubble breathe... dacht ik de hele tijd... en een denkbeeldige ‘beep’ kwam in mijn hoofd om mijn cadans te houden..

Ik probeerde rustig te worden en niet aan de kou te denken.. ‘Helder water, zelfs de keitjes kan ik zien...’.

Na heel wat slagen en ademhalingen, kwam de boog toch dichterbij! Ik zag de 2 helpende mannen. Ik zwom zo ver als ik kon want wist dat lopen in het water echt niet goed lukt na het zwemmen.. Ik verlies mijn evenwicht maar herpak me en hup, weg ben ik. Ik keek naar mijn Garmin.. 33 min. en iets maar ik zag ook dat ik 1622m had gezwommen. Verdorie, denk ik.. Heb ik toch weer zo scheef gezwommen? (Achteraf bleek dat het effectief meer dan 1500m was, Dave had zelfs 1700m.) Anderzijds rekende ik... ik heb wel sneller gezwommen dan de laatste keer bij de test... denk ik?

Ik voel de grond niet onder mijn bevroren voeten en mijn polsen zijn terug verkleumd waardoor ik mijn wetsuit maar moeilijk uitkrijg, maar het lukt beter dan in Doornik en ook de buitentemperatuur is net iets warmer, oef! Komaan ‘klèinen’, bluvn goan... en genieten, ‘t is gjistig, doar doemet voor!

Het stuk in de wisselzone lijkt toch korter dan gedacht en voor ik het wist, was ik vertrokken.. Ik begon meteen te rekenen.. maar dan dacht ik: Ola, stop.. Doen wat Dave zei, rondkijken.. en ja.. dat deed ik..!!! Hier doe ik het voor.. Het zwemmen is altijd pijnlijk maar.. nu moet ik genieten.. Natuurlijk ook een beetje afzien, anders is het geen wedstrijd Glimlach.

Ik zag dat de wolken links van mijn echt donker werden... (zou het onweer dat ik zag op buienradar deze ochtend toch losbarsten?). Ik hoop van niet want de afdalingen zijn niet min... en met die smalle bandjes.... Niet nadenken, stoempen! (Achteraf hoor ik van Fien dat ze om 18h zwaar onweer hadden uitgegeven maar het moet net naast Froidchapelle zijn losgebarsten, oef Glimlach!)

Waauw, het is hier echt mooi... heel mooi.. maar  pittig!!! In de eerste ronde merk ik dat ik een aantal dames inhaal maar ook een aantal heren steken mij voorbij.. Man, die gasten zeg.. Precies alsof het niet is!!! Na 2 rondes zou blijken dan een deel van die mannen toch verbrand waren.. en echt serieus stil vielen op de Poggio.. anderen daarentegen, bleven maar vlammen!

Prachtige wegen, klimmen, dalen, zon, een wolkje, zon.... ZAAALLIG! ‘I feel free, I can breathe, this is it!’, denk ik, als ik aan 68 km per uur in de afdaling fiets.... 

Ronde 1 voorbij. Ik keek naar mijn uurwerk en dacht.. als ik dit kan volhouden dan raak ik binnen tijd binnen. Niet vergeten goed te eten en vooral ook goed drinken, want tijdens het lopen moet het ook nog lukken!

Hoe zou het met Vero en Dave zijn? Ik wist het echt niet.. Ik dacht de hele tijd, Dave zal me straks inhalen en ja, plots hoor ik hem, ‘komaan Daphne’, alles goed? Niet te koud? Ik had immers gezegd hoe bang ik was om opnieuw verkrampt op mijn fiets te moeten zitten...

‘Woehoew’, roep ik nog en weg was Dave... Voor ik het wist, was hij uit mijn visier...!! Nen topper é!!

De mensen langs de weg riepen mijn naam, moedigden me aan, ongelooflijk die sfeer. Ook atleten onderling, echt super!

Nog 3 km en BIKE zit er op.. Ik wou nog een beetje inhouden zoals ze altijd zeggen.... maar dat zat er niet in. Het laatste stuk was nog een klim van een goeie 600m.. Losbollen was dus geen optie.. om ‘fris’ aan het lopen te beginnen.

Terug in de wisselzone. De wissel gaat relatief vlot en ik begin te lopen.. Amai, die benen.. de 1e kms doen echt raar.. en ojee.. het parcours.. Op het kaartje dacht ik: langs het water, het zal vlak zijn.. tarara.. niets was minder waar.. op en neer en op en neer.. de hele tijd.. 2 toeren van 5 km.. met op 2.5km keerpunt... Ik zie mannen en vrouwen die plots stoppen en beginnen te wandelen.. (Ik hoop dat dit bij mij straks ook niet het geval is...). Ik kijk naar mijn uurwerk.. 4.30 min. / km.. Rustig, niet te snel beginnen.. Doseren.. wijze woorden van Dave.. Glimlach

Ik kruis Vero een eerste keer en steek een duimpje in de lucht. Niet lang daarna volgt Dave.. Ze zijn dus ook nog bezig en zien er goed uit! Oef.

Aan elke drankpost, neem ik een bekertje.. Tip van Inge, ook al is het maar een slokje, ALTIJD drinken.. De rest kieperde ik over mijn hoofd.. Aan km 5 kijk ik naar mijn uurwerk.. 24 min. en iets... Ik hoop dat ik dit tempo kan aanhouden, dan ben ik onder de 50 min. binnen... Ik merkte dat ik nog een paar vrouwen kon inhalen.. en ook een aantal mannen stak ik voorbij.. Km 6.5... krampen in mijn maag/buik.. Nee.. dacht ik.. het zal niet waar zijn... Ik probeer diep in te ademen en even te vertragen... Nog een laatste keer een slokje... Ik doe verder en verbijt de pijn....

De laatste 100m.. nog een sprintje, om toch nog voor die ene te geraken Glimlach. 47.40min. Oef, ‘t is me gelukt. I did it.. Ik deed het uit, binnen tijd....

Ik herinner me nog dat Filip in de winter zei: ‘Lacs de l’eau d’heure, dat zou een  wedstrijd voor jou zijn..’.

Voor ik begon, heb ik toch wel gedacht: awel merci.. wedstrijd voor mij.. IJSKOUD water waar zelfs de grootste en sterkte atleten voor leken te vrezen toen we aan de start stonden.. En dan, 3 rondes fietsen met bijna 700hm... lopen, idem... op en neer.. maar echt waar.. volgend jaar wil ik dit nog eens doen.. en hopelijk een beetje sterker Knipogende emoticon. ‘t Was een leuke wedstrijd, afzien maar genieten en da’s waar het om gaat.

Hoe dan ook: voor sfeer en gezelligheid 10/10 . (Dixit Dave Glimlach.)

Den après met Lasagne was welkom. Het weer was ondertussen omgeslaan... gure wind en regendruppels... Pippa was nog altijd vrolijk want ze kreeg frietjes! Nog eens een hele dikke merci aan Fien voor de goede zorgen en voor het supporteren!

Dave en Vero, super wat jullie deden! Dikke proficiat! Blij dat ik met jullie aan de start mocht staan! ‘t Wa gjistig Glimlach

Lacs de l’eau d’heure, resultsEmoticon met brede lach

 

Dave Maertens – 2h28m05s (66e in categorie M24 – 300 deelnemers)

Veronique Denys – 2h49m38s (5e dame in categorie D40 – 21 deelnemers – (initieel 32 inschrijvingen)

Daphne Lecluyse – 3h01m37s (18e dame in categorie F24 – 44 effectieve deelnemers – (initieel 58 inschrijvingen)

Klik hier voor de volledige uitslag

Klik hier voor de foto's