Embrunman (volledige triatlon) FR

door Henk

Iedereen verklaarde hem zot toen hij de Embrunman als eerste volledige triatlon wou doen, maar Wouter Remmerie kennende weet iedereen ook wel dat hij daar wel in zou slagen. Zijn debuut was meer dan geslaagd. Straffe prestatie van een straffe gast. Van harte Proficiat. Bovendien verbaasde hij iedereen door 4 dagen later een 2de plaats te halen op de Kortrijkzanenkoerse. Knap!
__________

Na een nachtje van 10u autorijden was Embrun op zaterdagmorgen 13 augustus rond 9u in zicht…  met de laatste kilometers langs het prachtige meer van Serre Ponçon. De planning was om eerst de numero op te pikken, een douchke te pakken, het loopparcours en het eerste deel van het fietsparcours te verkennen.

De verkenning van de eerste 50kilometer herinnerde me onmiddellijk aan het feit dat ik vorig jaar zei “NOOIT”…. Na de wissel van het zwemmen direct nen col van 14 km. Slecht lopende asfalt, draaien, keren en steil! Maar soit wie weet valt de verkenning van het loopparcours mee….  Hmm hmm na een relatief vlakke aanloop van 3 kilometer begon de helling van meer dan een kilometer naar het stadcentrum van Embrun… te vergelijken van een mix Tiegemberg / Kluisberg. Toen al had ik beslist om de steilste 10 meter gewoon te wandelen. Maar ja wie weet welke superbenen ik nog overheb na het fietsen? Het resterende deel van de looplus (14km) was een mix van offroad en vervelende stroken bergaf. Inmiddels een stuk in de namiddag en tijd om wat te relaxen aan’t meer waarin we maandag zouden zwemmen… maar ja ‘rustig’… tussen een paar duizend Holanders niet echt simpel. Een kort plonsje in ’t warme water voelde heerlijk aan… de ontsteking aan mijn linker schouder voelde wat ‘pijnzig’ aan…  Maar de mensen die mij kennen weten dat ik me zelf hierin niet echt ga opjagen. Na nen overheerlijke Pizza Calzoni … tijd om de beentjes plat te leggen en te slapen.

Zondag de dag voor de wedstrijd… vandaag wou ik nog eens de verste lus met de auto verkennen… 130 km richting Guillestere den Izoard op en langs Briancon tegen wind terug naar Embrun.  En wat hebben we vandaag geleerd:

  1. Tijdens de afdaling van de Izoard zijn remmen bijna overbodig
  2. Op 30km van de wissel volgt nog een zware klim van 2 km tegen meer dan 12% en volop met de wind in de snoet
    1. Net voor de loopwissel volgt nog eens een steile klim van meer dan 5 km gevolgd door een gevaarlijke afdaling.

17u tijd om de fiets binnen te brengen… Na 4 veiligheidscontroles eindelijk bij de arbiters geraakt, die het hele weekend heel vriendelijk waren. Iets waar sommige in België jaloers mogen op zijn. Fietsje geparkeerd en nu enkel nog de resterende koolhydraten voor vandaag nog naar binnen krijgen… spaghetti tijd en om 23u oogskes dicht.

Maandag 15 augustus 3uur…. opstaan stokbrood naar binnenwerken…. doucke pakken en vertrekken richting het stadscentrum van Embrun…  Het resterend materiaal binnenbrengen in de wisselzone en in alle rust buiten de wisselzone wachten tot de start.  Nog 50 meter scheiden 1300 deelnemers van het water… wachten wachten wachten… 5 u55 er komt schot in de zaak… de scheidsrechters laten ons los richting de rand van het water… een ware sprint van 50 meter om toch maar rechts vooraan te staan (daar zou ik niet teveel klappen krijgen). Nog 5 minuten… 6u het startshot… een zwemstart in het donker niet echt om naar uit te kijken maar ’t viel goed mee. Na een dik uur de wisselzone binnen…. Gelleke, de fiets op en beginnen klimmen….  De eerste 20 kilometers waren moordend dus een rustige aanpak was nodig…  Na 50 kilometer was er een passage vak bij Embrun… doorheen een mensen zee. MACHTIG! En dan richting Guillestere… inmiddels meer dan 30 graden. Vlak voor de top van de Izoard zat ik aldus toeschouwers 50 min achter op de eerste. Boven goed tanken want vanaf nu begon het echt… Een echt zware laatste 60kilometer nog meer wind dan tijdens de verkenning gisteren, maar toch op souplesse verder fietsen… vastbijten in’t zog (10 meter) van enkele voorhangers… Embrun komt na 6u fietsen stilaan in zicht. Na een laatste zware klim kom ik na 7u fietsen de wisselzone binnen… en ideaal voor de moraal…. Ter staan echt nog niet veel velo’s ;-)

De beentjes aanvaarden de switch fietsen/lopen ook in die hitte vrij goed… natuurlijk elke bevoorrading gaan tanken en rondjes aftellen…  De hartslag ondercontrole houden… alles dik oké tot de laatste beklimming naar Embrun waar mijn beentjes mij duidelijk maakten dat een versnelling er niet meer zou inzitten. Elke stap werd gevolgd door pijn in de bovenbenen… gelukkig was’t niet zo ver meer (14km hmm hmm) en was er zelf geen sprake van de gedachte om te wandelen, laat staan wandelen… Doorbijten op weg naar de finish… YES 12u08. Schoon debuut en in de recupzone wel frietjes maar geen bitterballen!

Een prachtige wedstrijd en een aanrader voor iedereen opzoek naar een echte fysieke uitdaging en dé ideale voorbereiding voor Kortrijk Koerse 4 dagen later!

Klik hier voor de volledige uitslag

Klik hier voor de foto's